Wij hebben de afgelopen decennia overal meer invloed gekregen, behalve in de politiek. We hebben meer keuze. We hebben vaak een auto of een huis gekocht: grote beslissingen, zonder dat iemand ons aan de hand nam. We kiezen een aanbieder voor onze telefoon, we kiezen een aanbieder voor elektriciteit. De kracht van het ik is groter geworden. En hoe zit het met de kracht van ons? Kunnen we nog samen beslissen? Mensen zijn klant geworden en verliezen de mogelijkheden uit het oog om zaken gezamenlijk effectiever op te pakken. Daarmee dreigt veel meer verloren te gaan dan de verbinding tussen politiek en burgers. Het gaat om samen verantwoordelijkheid nemen.
Hein Albeda schreef over Alledaagse Democratie die hij meemaakt in zijn eigen buurt. “Het is zaak steeds de democratie levendig te houden. Democratie is meer dan de meeste stemmen gelden. Democratie is ook niet altijd leuk, maar investeren in goede relaties met elkaar is ook niet altijd leuk. Het is met elkaar overleggen, rekening houden met elkaar, elkaars argumenten horen en de durf hebben je bezwaren op tijd te uiten dan wel in te zien dat je bezwaren weggenomen zijn. Regels zijn minder belangrijk dan doelen: die laatste moet je in beeld houden”. Het levert veel op.
Lees zijn pleidooi voor Alledaagse Democratie om meer samen te besluiten in je buurt (of op je werk of op school).