Solidariteit in de postindustriële maatschappij is minder vanzelfsprekend dan bij de oude gilden en dan in de industriële maatschappij. Dat is niet vreemd. Burgers zijn beter opgeleid, kritischer, mondiger en individualistischer. De maatschappij is cultureel diverser, grenzen vervagen. De inrichting van het werk dat mensen doen is anders. Hoe geef je dan solidariteit in de gezondheidszorg vorm? Lees verder “Houdbare solidariteit in de gezondheidszorg”
Van wie zijn die cijfers?
De druk op de overheid om oplossingen te bieden is ondanks verminderd vertrouwen in de overheid nog steeds groot. Er zijn hoge verwachtingen van een overheid die problemen oplost die we zelf niet aankunnen. Dat zien we in de gezondheidszorg. Zodra problemen op macroniveau zichtbaar worden ontstaat er grote drang ze ook op macroniveau op te lossen. Lees verder “Van wie zijn die cijfers?”
De olifant in de porseleinkast
Cirkel van democratie
De burger als toeschouwer
Er zijn in Nederland veel bruisende initiatieven om beleid samen met betrokken bewoners te maken, beter te besluiten en beter te luisteren. De boodschap is dat zeggenschap wordt verdeeld over gemeentebestuur en gemeenschap. Het gaat er in als koek bij de participerende burgers die graag meepraten en gehoord willen worden. En daar begint mijn twijfel …. Lees verder “De burger als toeschouwer”